تشخیص ASD در بزرگسالان بسیار مشکل است. معمولا سه مورد زیر در آنها مورد بررسی قرار می گیرد:
1-ارتباطات اجتماعی
2-هوش اجتماعی
3-تفکر و استدلال
این افراد بطور کلی دارای مشخصه های زیر هستند:
الف) در انجام کارهای گروهی مشکل دارند.
ب) حجم گفتگوهای آنها کم و کوتاه است.
ج) در درک کنایات مشکل دارند.
د) در انتخاب موضوع جهت گفتگوی اجتماعی مشکل دارند.
ه) کلمه به کلمه صحبت می کنند.
و) در فهم زبان بدن،اشارات و درک حالات چهره مشکل دارند.
ز) انگیزه ای جهت ارتباطات اجتماعی ندارند.
ح) ممکن است دوستان زیادی نداشته باشند و به کارهای اجتماعی نپردازند.
ط) اگر جریان عادی زندگی دچار از هم گسیختگی شود دچار اضطراب شدید می شوند.
ی) درسازماندهی زندگی خود و ایجاد طرحهایی برای آینده مشکل دارند.
آینده اتیسم:
برخی افراد مبتلا به اتیسم ممکن است به درجات دانشگاهی دست یابند و عملکرد و زندگی مستقلی داشته باشند. غالب افراد مبتلا به اتیسم، زبان و ارتباطاطشان رشد نمی کند و ممکن است مهارتهای مورد نیاز برای زندگی روزمره خود را کسب نکنند. برخی ممکن است در آینده به عنوان افراد وسواسی، منزوی، اسکیزوفرنی، عقب مانده ذهنی یا افراد با آسیب مغزی شناخته شده و به آنها برچسب های دیگری زده شود. در تمامی موارد طیف اتیسم، ممکن است علائم اختلال در بزرگسالی با استفاده از دارو، برنامه های درمانی و تلاشهای خود شخص جهت پوشاندن مشکل، زیاد به چشم نیاید.
درصد کمی از بزرگسالان با ASD می توانند مشاغل خاص (بدون نظارت) را برعهده گیرند (اگرچه در انجام آنها مهارتهای پایین تری نسبت به بقیه دارند) و برخی دیگر می توانند در کارگاههای حمایتی تحت نظارت کار کنند.بعضی از آنها توانایی زندگی مستقل دارند. برخی زندگی نیمه وابسته دارند و بعضی می توانند مشکلات اصلی زندگی را خودشان حل کنند.
در راهنمای والدین افراد مبتلا به سندروم آسپرگر سه نوع اشتغال به کار در مورد آنها ذکر شده است:
1-اشتغال رقابتی (بیشترین استقلال را به فرد می دهد و هیچ حمایتی از او صورت نمی گیرد. او حتی می تواند کار خود را مدیریت کند. حتی ممکن است در مشاغلی که نیازمند توجه به جزییات است و البته نیازی به تعاملات اجتماعی پیچیده نیست مثل علم کامپیوتر موفق باشند)
2-اشتغال پشتیبانی شده
3-اشتغال حمایتی (ایمن)
تعداد کمی از آنها ازدواج می کنند، بچه دار می شوند و در مناطق بزرگ شهری زندگی می کنند. بسیاری از کسانی که با افراد ASDزندگی می کنند بیان می دارند که مصاحبت با آنها مثل مصاحبت با افراد سالم است. درحال حاضر گفته میشود که افراد اتیستیک طول عمر طبیعی دارند.
بطورکلی برخی از افراد بزرگسال می توانند درجات دانشگاهی داشته باشند و بطور مستقل کار کنند و براساس شدت مشکل برخی دیگر باید تحت نظارت دیگران (افراد خانواده یا مراکز مربوطه) زندگی کرده و به کار مشغول شوند.
آمار مطالب
آمار کاربران
کاربران آنلاین
آمار بازدید
آمار
وب سایت:
عضویت سریع
